Όταν ανακοινώθηκε τις προάλλες η προγραμματισμένη δευτεριάτικη παρουσίαση «Φιλοτελισμός: Ένα λαμπρό μέλλον», ο τίτλος της προκάλεσε κάποια σκωπτικά σχόλια, ίσως δικαιολογημένα. Τις περισσότερες φορές που πραγματοποιείται οποιασδήποτε μορφής συζήτηση για το μέλλον του φιλοτελισμού, η κατάληξη είναι γνωστή: εξαιρετικά απαισιόδοξη. Ο λόγος; οι αναφορές στο μακρινό παρελθόν όταν υπήρχε ζωντάνια, πληθώρα αλληλογραφίας, σωματείων, μαγαζιών κτλ. κτλ., ενώ αντίθετα, σήμερα, απέραντη έρημος.
Το φαινόμενο δεν είναι αποκλειστικά δικό μας. Είναι γενικό και, όσο κι αν φαίνεται απίστευτο, διαχρονικό. Υπάρχουν αναφορές ότι ήδη από τα τέλη του 19ου αιώνα ακούγονταν φωνές για το «…δυσοίωνο μέλλον του φιλοτελισμού»!
Οι αλλαγές στη ζωή μας, στις συνήθειες και συμπεριφορές μας έχουν αναπόφευκτα προκαλέσει αλλαγές και στα του φιλοτελισμού. Για καλή μας τύχη, σήμερα υπάρχουν ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα σε σχέση με το πολύ μακρινό χθες (παραγωγή εντύπων, βίντεο, ιστοσελίδων κτλ. με ελάχιστο κόστος και εξαιρετική ποιότητα εικονογράφησης), αλλά και τρομερά εργαλεία (επικοινωνία, διαδικτυακές αγοραπωλησίες, τηλεδιασκέψεις, κοινωνικά δίκτυα κτλ.) που ούτε θα μπορούσαμε ποτέ να φανταστούμε.
Αν θα τα εκμεταλλευτούμε, τότε ναι, έχουμε δικαίωμα στην αισιοδοξία. Αν όχι, κακό του κεφαλιού μας.