Η εκδήλωση στην Παλαιά Βουλή στην Αθήνα στην οποία συμμετείχε η ΕΦΕ (σελ. 264) και η έκθεση στο Μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού στη Θεσσαλονίκη στην οποία έλαβαν μέρος μέλη και φίλοι συλλέκτες (σελ. 316) ήταν αυτό το φθινόπωρο δύο πολύ σημαντικές ευκαιρίες γνωριμίας του φιλοτελισμού με το κοινό. Ιδιαίτερα στην περίπτωση της έκθεσης στη Θεσσαλονίκη, η ανάδειξη του φιλοτελικού υλικού με την προσέγγιση των μουσειολόγων προσέδωσε ένα εντυπωσιακό αποτέλεσμα. Το πλαίσιο και στις δύο περιπτώσεις ήταν ιστορικό, με αναφορά στην πολλαπλή επέτειο του 1912, φυσιολογικά λοιπόν ο φιλοτελισμός εκπροσωπήθηκε από αντικείμενα ταχυδρομικής ιστορίας.
Η ταχυδρομική ιστορία, ευτυχώς, δεν βασίζεται στην αναπόφευκτη υποκειμενικότητα αυτοπτών μαρτύρων, την αφέλεια ή τη φιλοδοξία νεαρών ανταποκριτών ή την ενδεχόμενη ιδιοτέλεια κρατικών υπαλλήλων σε διατεταγμένη υπηρεσία. Επίσης, δεν έχει καμία σχέση με τις ανάγκες της προπαγάνδας ενός καθεστώτος ή της κερδοσκοπίας ενός μέσου ενημέρωσης. Βασίζεται, αντίθετα, σε αντικείμενα που ταξίδεψαν, σημαδεμένα με τον τόπο και το χρόνο αποστολής και προορισμού τους, ίσως και με ενδείξεις της διαδρομής τους, του μέσου του ταξιδιού τους, των τελών που πλήρωσαν ή δεν πλήρωσαν, αν υπέστησαν ή όχι τον έλεγχο των αρχών κτλ. Θα μπορούσε επομένως να πει κανείς πως αυτά τα αντικείμενα αποτελούν απαραβίαστα ίχνη στον ιστορικό χρόνο.
Είμαστε τυχεροί γιατί αυτά ακριβώς τα ίχνη η ελληνική ομάδα των ερευνητών ταχυδρομικής ιστορίας τα επεξεργάζεται πολύ προσεκτικά και είναι ιδιαίτερα φειδωλή σε εκτιμήσεις ή συμπεράσματα. Με αφορμή δε το ατυχές περιστατικό στην εκδήλωση της Παλαιάς Βουλής, ας μου επιτραπεί να προσθέσω ότι, για το υψηλό ερευνητικό επίπεδο αυτής της ίδιας ομάδας, είμαστε διπλά τυχεροί.