Δανείζομαι τα λόγια από τον Γιώργο Γκούφα, όταν συζητούσαμε προχθές για τη σύνθεση στο εξώφυλλο του τεύχους. «Στο Ισραήλ επαναλήφθηκε η Μάχη του Σολφερίνο, η σύγχρονη μάχη αυτή τη φορά», έλεγε χαμογελώντας. Δεν είχε άδικο! Τότε, το 1859, ήταν μια πολύνεκρη μάχη. Επικεφαλής των στρατευμάτων ο Ναπολέων Γ΄ με τον Βίκτωρα Εμμανουήλ Β΄ από τη μία πλευρά, εναντίον του Φραγκίσκου Ιωσήφ από την άλλη. Φέτος τον Μάιο, στην παγκόσμια έκθεση στο Ισραήλ, ήταν ασφαλώς μια μεγάλη φιλοτελική γιορτή, με μια συμβολική «μάχη», όπως γίνεται πάντοτε για την κατάκτηση των μεγάλων βραβείων, εν προκειμένω για τον τίτλο του World Stamp Championship. Από τους 19 διεκδικητές, προκρίθηκαν οι πέντε, για τους οποίους θα ψήφιζαν οι κριτές στο καθιερωμένο Δείπνο των Βραβεύσεων. Ανάμεσά τους, ο Σταύρος Ανδρεάδης έτοιμος για τη σύγχρονη μάχη του Σολφερίνο.

Η ανασύσταση του ζεύγους των Σολφερίνο, των θέσεων 91 και 92, που παρατήρησε και ανακοίνωσε ο Νεοκλής Ζαφειρακόπουλος πίσω στο 2002 (βλ. Φιλοτέλεια αρ. 612), παρουσιάστηκε ζωντανή για πρώτη φορά, ακριβώς σ’ αυτή την έκθεση. Το συγκεκριμένο ζεύγος αποτυπώνει πολύ περισσότερο από δύο φορές τη φήμη και την αξία του πιο πολύτιμου ελληνικού γραμματοσήμου, αφού ενσωματώνει και την αποτελεσματικότητα της μακροχρόνιας και πολυπρόσωπης έρευνας στην πρώτη ελληνική έκδοση. Είναι βέβαιο ότι αυτό το μοναδικό ζεύγος έδωσε και κέρδισε τη σύγχρονη μάχη του Σολφερίνο. Όχι φυσικά μόνο του. Μαζί με το επίσης μοναδικό γνωστό αντίτυπο σε απόκομμα, μαζί και με ένα τέταρτο αντίτυπο αυτής της φημισμένης χρωματικής ποικιλίας, αλλά και μαζί με δεκάδες άλλα απίθανα και μοναδικά αντικείμενα της συλλογής «Κασσάνδρα», που εξέπληξαν τόσο πολύ τους κριτές, με αποτέλεσμα να αποσπάσουν 18 από τις 24 ψήφους, και φυσικά τον τίτλο του World Stamp Championship.